[T][S][D] Dwanaście dni z czerwienią [RL/SS] [HARRY POTTER]

Tytuł serii: Dwanaście dni z czerwienią
Autor: torino10154
Tłumacz: Rzan., Jeanne
Zgoda: takPairing: Remus Lupin/Severus Snape
Ostrzeżenia: Niezbyt ambitne, jeden 18+
Status: Spośród dwunastu drabbli wybrałam cztery, które najbardziej mi się podobały z serii. Mi najbardziej podoba się 1 i 4 ;)
Beta: autobeta
N/T: Bo zdecydowanie mamy zbyt mało Snupinów w polskim fandomie! Tłumaczenie z 2015 r.

Elenadigital lj

1. Rodzinne święta

Czarny labrador Remusa drzemał na dywanie przed kominkiem i jego łapy ruszały się, jakby śnił o gonieniu królika. Ruda kocica z zielonymi oczami, uważająca się za właściciela Severusa

— sami wiecie, jak to jest z kotami — czyściła łapką łepek, starając się dotrzeć za uszy. Severus siedział w swoim ulubionym krześle, czytając kolejną naukową pracę na temat eliksirów, a Teddy wylegiwał się na kanapie, ubrany w nową piżamę z Harrym Potterem, którą niedawno dostał od Mikołaja. Remus siedział na drugim krańcu kanapy i czuł jak stopy chłopca wciskają się pod jego udo, chcąc je rozgrzać. 

Remus miał wszystko, czego pragnął w te święta.

____________________
 

2. Decyzje

Severus obiecywał sobie już nigdy więcej nie pić alkoholu. Nic dobrego z tego nie przychodziło.

Wydawało mu się, że jego głowa może naprawdę wybuchnąć, gdyby tylko oddychał trochę głośniej. Krew krążyła w jego żyłach, a w skroniach czuł pulsowanie.

Zamarł, słysząc coś, co brzmiało jak roztrzaskujące się szkło, chociaż pewnie był to tylko szelest pościeli. Tak czy inaczej, nawet nie drgnął.

— Mm... Dzień dobry, Severusie — wyszeptał mu wprost do ucha ochrypły głos. Coś bardzo ciepłego, bardzo twardego i bardzo dużego było przyciśnięte do jego nagiego ciała, powodując nagły powrót wspomnień.

Severus doszedł do wniosku, by nie podejmować więcej pochopnych decyzji.

____________________

3. Nigdy dość

Gorący, czekoladowy sos spływał w dół jego klatki piersiowej. Mimo że nie był zbyt ciepły, by parzyć, Severus i tak wygiął się, jakby uciekając od niego. Czuł, jak lepka substancja spływa po żebrach ku dołowi, gromadząc się w pępku, by po chwili spłynąć dalej i wsiąknąć w prześcieradło. Gdy pierwsza kropla dotarła do jego członka, syknął, po czym przygryzł wargę, czując jak zaczynają pieścić go ciepłe usta.

— Pyszne — powiedział z uśmiechem jego kochanek. Remus odsunął się i Severus otworzył usta, czując, jak jego moszna polana zostaje czekoladą.

— Za dużo? — zapytał Remus, doskonale znając odpowiedź na to pytanie.

— Nie... Nigdy dość.

____________________

 

4. Środek zimy 

Remus powoli przygotowywał cydr.

Zamieszać osiem razy w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara — podpowiadał mu umysł, powodując, tym samym, że w głos się roześmiał. Dodał trochę goździków, trzy pałeczki cynamonu i szczyptę gałki muszkatołowej. Koniecznie sproszkowanej!

Mężczyzna przymknął powieki, wdychając i rozkoszując się ostrym zapachem, który go otaczał.

Zamykając małe okno w kuchni, Remus zauważył, jak mocno rozpadał się śnieg. Lupin miesiącami zbierał się na odwagę, by w końcu zaprosić drugiego mężczyznę do siebie na kolację. Miał więc nadzieję, że taka pogoda go nie odstraszy.

Gdy przeszedł do salonu, usiadł przy kominku na fotelu, na plecy zarzucił weasleyowski sweter.

Czekał.