[M] Egoizm

TYTUŁ: Egoizm
AUTOR: Rzan.
FANDOM: tekst własny, fantastyka
PAIRING: brak
STATUS: miniaturka; tekst pisany na akcję na Gospodzie "30-minutówki"
BETA: brak
N/A: Obrazek: Tyrande Whisperwind by XXX (Nie jestem w stanie zobaczyć, kto jest artystą. help?)
PROMP: Pamiętacie ostatni "ostatni dzień świata"? To było coś!


 

  

Zachody są piękne. Mają w sobie tę magię, która pozwala doświadczać im Matki całym swoim jestestwem. Poczuć gęsią skórkę na przedramionach, głębiej odetchnąć krystalicznym powietrzem, żyć. Niesamowity jest moment, gdy Słońce ustępuję z Nieboskłonu i oddaje panowanie Księżycowi oraz Gwiazdom. Przez chwilę Niebo krwawi, zalewając się intensywną czerwienią i to właśnie wtedy elfy się przebudzają, zaczynając swoje aktywności. Odprawiają rytuały, błogosławiąc Matkę, dziękując tym za kolejne spokojne powstanie. Mają tylko parę godzin na czerpanie pełnymi garściami z tego, co im oferuje. Poznają świat, doświadczają go. Przede wszystkim uczą się nie tylko tego, co ich otacza, ale samych siebie. Rozumieją, że ich egzystencja jest tylko pięknym kaprysem jednego z synów Matki, Lasu, gdzie się wylęgają i celem ich istnienia jest szczęście, które przekazują w swoim śmiechu, śpiewie i miłości.

I spisują.

Ich runy pomogą następnym z klanu szybciej odnaleźć się w tym całkowicie dla nich nowym miejscu. W końcu umrą, gdy Słońce ponownie przejmie panowanie nad Nieboskłonem i zacznie wydzierać Matce jej moc.

I pewnego wieczoru elfy zapłaczą. Będą wiedziały, że to ostatni raz, gdy się odrodziły.